Αργά το πρωί και ο Σόλων και ο Λουκάς «δραπετεύουν» από το τηλεοπτικό τοπίο του '70 και μπαίνουν... σ' ένα καφέ. Σχολιάζουν, σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται. Μόλις διάβασαν στην εφημερίδα και για την παράταση ζωής που επιτυγχάνει η επιστήμη και σκέφτονται τι θα μπορούσαν να κάνουν σ' άλλα 50 χρόνια ζωής που υπολογίζουν πως τους αναλογούν. Συνηθισμένη εικόνα, θα σκεφτεί κανείς. Μόνο που ο «Σόλων» και ο «Λουκάς» είναι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και η...
... κουβέντα τους δεν είναι πάρα ένα «επεισόδιο» από τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Εκείνος και... Εκείνος» σε κείμενα του Κώστα Μουρσελά. Και όλα αυτά στην προσπάθεια του ΚΘΒΕ να βγάλει το θέατρο έξω από τις αίθουσες με το πρόγραμμα «Βάζω το θέατρο, βάζεις τον καφέ; Θέατρο στα Καφέ της πόλης», σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει από τις 15 Απριλίου, σε περισσότερα από 70 καφέ της Θεσσαλονίκης.
«Το ενδιαφέρον αυτής της δράσης αφορά στη δυνατότητα του θεάτρου να πηγαίνει εκείνο στο θεατή, αντί να τον υποδέχεται στις παραστάσεις του», ανέφερε κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης Τύπου ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, Σωτήρης Χατζάκης, και συμπλήρωσε: «Η λειτουργία της θεατρικής τέχνης μέσα στην καθημερινότητα των πολιτών μπορεί να προκαλέσει ενδιαφέρον και να ξαφνιάσει ευχάριστα, προσφέροντας ψυχαγωγία χωρίς αντίτιμο σε χώρους όπου αυτό δεν συνηθίζεται. Ο Σόλων και ο Λουκάς θα εμφανίζονται αιφνιδιαστικά, θα συνομιλούν, θα ονειρεύονται και θα σχολιάζουν τις συνθήκες ζωής και υπάρξεως όλων μας, θυμίζοντάς μας ότι οι απέχοντες συνειδητά από τις «βλαβερές συνήθειες» της παραγωγής και της κατανάλωσης μπορεί και να αποτελούν πρότυπο και οδό προς μια άλλη ελευθερία. Εκείνη της ενδοχώρας των ανθρώπων».
Από τα καφέ στα λεωφορεία
Ρέμπελοι; Αιώνια απροσάρμοστοι της ζωής; Φιλόσοφοι; Οι γνώριμοι ήρωες του Κώστα Μουρσελά -τους υποδύονται οι Γιώργος Καύκας και Γιάννης Ηλιόπουλος- μοιάζουν να ήταν πάντα εδώ. Να αφουγκράζονται και να διατυπώνουν τα δικά τους, τα δικά μας όνειρα και προσδοκίες. Οπως εξηγεί ο Γιάννης Ρήγας, «είναι ένα εγχείρημα ριψοκίνδυνο και επομένως και ενδιαφέρον και ελπίζω να επεκταθεί και αλλού. Να ταξιδέψει από μια στάση λεωφορείου μέχρι και μέσα στο ίδιο το λεωφορείο. Είναι σαν ξαφνικά να εμφανίζονται δυο άνθρωποι, που μοιάζουν φαντάσματα του παρελθόντος και που μ' ένα δραματικό τρόπο είναι ακόμα εδώ. Περίπου 40 χρόνια μετά, παραμένουν επίκαιροι μ' έναν περίεργο τρόπο και ξυπνάνε την πραγματικότητα που είχαμε μέσα στο μυαλό μας». Από τη σειρά των 132 τηλεοπτικών θεατρικών μονόπρακτων το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τέσσερα - πέντε από αυτά, διάρκειας από 10 έως 20 λεπτά. Ετσι σαν μια συντροφιά - κέρασμα στον καφέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου