ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΣΤΕΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ..

..Δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο ότι μερικές φορές, ξεκινώντας τη βόλτα μου από τη στάση του μετρό Μοναστηράκι, κάποιος –πότε ένας ρασταφάρι, πότε ένας ροκάς– με πλησιάζει με προβληματισμένο ύφος και με ρωτά αν ξέρω πού βρίσκεται η οδός Βλαχάβα. Προφανώς ψάχνει το «Trova», μια και σε αυτό το άγνωστο και κάθετο στην οδό Αθηνάς στενάκι δεν υπάρχει τίποτε άλλο να σου τραβήξει την προσοχή – τουλάχιστον τη νύχτα. Εδώ και λίγους μήνες ονομάζεται «Nueva Trova» (και τα δύο ονόματα αντιστοιχούν σε μουσικά είδη της Κούβας). Μάλιστα, μετά την πρόσφατη ανακαίνιση, έχει αναδειχτεί η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κτίσματος που το φιλοξενεί: ένα τριώροφο art nouveau κτίριο της δεκαετίας του ’30, από τα πρώτα που χτίστηκαν με τσιμέντο στην Αθήνα. Και οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως αν όλα τα κτίρια της τσιμεντούπολης ήταν σαν κι αυτό, τότε θα ζούσαμε σε έναν απείρως ομορφότερο τόπο...

Η φήμη του συγκεκριμένου μαγαζιού, πάντως, που ξεκίνησε αθόρυβα πριν από λίγα χρόνια, ολοένα εξαπλώνεται. Ο λόγος είναι ότι εδώ φιλοξενούνται συναυλίες και parties που απευθύνονται σε πολλά και διαφορετικά μουσικά κοινά. Αναπόφευκτα το word of mouth διαδίδεται ανάμεσα σε διάφορες υποκουλτούρες της πόλης, που καταφτάνουν για να ακούσουν σχήματα από τη σκηνή της jazz, της rock, της funk, της reggae ή να παρτάρουν με τις house, freestyle και «ό,τι ήθελε προκύψει» επιλογές των DJs. Βλέπετε, στο «Nueva Trova» επικρατεί το δόγμα «η μουσική είναι μία». Κάποιες φορές, αν παίζει κάποιο ’60s event, θα δείτε μια σειρά από πανέμορφες βέσπες στο πεζοδρόμιο. Κι αν κάποιο δημοφιλές μετακινούμενο party της πόλης κάνει στάση εδώ, ο δρόμος θα γεμίσει από φάτσες που τα λένε χαμογελαστές, καθώς στο ψηλοτάβανο, σκοτεινό εσωτερικό του bar ο χορός μπορεί να κρατά μέχρι το πρωί.
Το απλό ποτό κοστίζει € 7 στα parties και € 8 στις συναυλίες.
Κάθε Τρίτη γίνονται reggae parties με τον Rankin Johnny.