Πολλή κουβέντα τελευταία γίνεται για τη μήνυση της Ντορούλας Μητσοτάκη-Μπακογιάννη-Κούβελου στο VETO της Κυριακής. Αιτία ( ή αφορμή; ) ένα μυθιστορηματικό δημοσίευμα της εφημερίδας στο οποίο επιχειρείται μια καταγραφή της ψυχοσύνθεσής της. Η στήλη αυτή , η οποία και διακρίνεται για τα σκληρά και επιθετκά της ειρημένα, έχει και στο παρελθόν ''φιλοξενήσει'' γνωστά πολιτικά πρόσωπα ( βλ. Καραμανλής ,Ψωμιάδης) , τα οποία προς τιμήν τους δεν προέβησαν σε αντίστοιχες ''μητσοτακικές'' κινήσεις. Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει δεν είναι ο διαφορετικός δρόμος που επέλεξε η Θεοδωρούλα (άλλωστε δε φημίζεται και για το χιούμορ της ) ,αλλά η συμπαράσταση που βρήκε στο πρόσωπο των περισσοτέρων συναδέλφων-bloggers. Αυτοί που λέτε έσπευσαν με μιας να καταδικάσουν το συγκεκριμένο άρθρο, ρίχνοντας στην πυρά ( που λέει και η Αννούλα) την εφημερίδα και την όλη δημοσιογραφική προσπάθεια. Θα θεωρηθώ καχύποπτος αν πιστέψω ότι δεν το 'καναν τόσο λόγω της συμπάθειας τους για την Ντόρα ( ε δε μπορεί να 'ναι τόσο απελπισμένοι ), όσο εξ' αιτίας των εχρθικών αισθημάτων που φέρουν για τον Μάκη; Άλλωστε πόσοι να είναι αυτοί που διαφωνούν ότι η Θεοδώρα είναι ο θηλυκός Μητσοτάκης (σε όλα όμως) και ότι είναι άσχημη , ψεύτικη, snob και ιέρεια των υπόγειων μηχανισμών του συστήματος;
Αν δεν έχετε διαβάσει το άρθρο ποτέ δεν είναι αργά...
Η ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ
Η εθνική μας χήρα χωρίς μακιγιάζ
Η εθνική μας χήρα χωρίς μακιγιάζ
Ξέρεις τι είναι να μη βρίσκεις νούμερο παπούτσι που να ταιριάζει στο πόδι σου; Και να παραγγέλνεις στο εξωτερικό άχαρες γόβες χωρίς τακούνι; Ξέρεις τι είναι να αδυνατίζεις συνέχεια και παρόλα αυτά το σώμα σου να παραμένει απωθητικό; Για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει με τη Ντόρα Μπακογιάννη πρέπει να αντιληφθεί σε βάθος τη σχέση της με τον καθρέφτη της. Δύσκολη σχέση. Δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με τις διαστάσεις της και την ομοιότητά της με τον πατέρα της, που την υποχρέωσε να ανέχεται αγενείς ψιθύρους του είδους «είναι σαν τον Μητσοτάκη με μαλλιά». Από τότε που έβαλε «δαχτυλίδι» στο στομάχι για να χάσει κιλά αισθάνεται καλύτερα.
Όλοι τη συγχαίρουν για την κομψότητά της, γνωρίζει όμως ότι παρά τη βελτίωση στη «γραμμή» της, δεν είναι λαχταριστή για τους άντρες που κυκλοφορούν γύρω της. Δεν ήταν ποτέ. Στα νιάτα της είχε αρκετές ερωτικές σχέσεις με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι κανείς τους δεν την ερωτεύτηκε πραγματικά. Της προσέφεραν ηδονή -λένε παρατηρητές εκείνων των ημερών- για να κερδίσουν προνομιακή σχέση με τον πατέρα της. Ακόμη κι αν η ίδια δεν το παραδεχόταν ούτε στον εαυτό της, βαθιά μέσα της ήξερε.
Γι’ αυτό, λοιπόν, μην την παρεξηγείτε όταν συμπεριφέρεται σαν αντιπαθέστατη ψηλομύτα που δεν χωνεύει τα άντερά της. Είναι γεμάτη κόμπλεξ. Συμπλεγματική γενικώς, αλλά και ειδικώς απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά που δεν φημίζεται πια ούτε για τα νιάτα του ούτε για τη γοητεία του. Κι όμως. Oταν πρωτογνωρίστηκαν εκείνος ήταν κούκλος, ακουγόταν ως μεγάλος εραστής, ο νεότερος υπουργός Εξωτερικών και «πουλέν» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που έβλεπε σ’ αυτόν ένα μεγάλο πολιτικό ταλέντο.
Λένε πως η Μαρίκα τον ήθελε για γαμπρό, αλλά εκείνος δεν άφηνε κανένα περιθώριο με τη συμπεριφορά του. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα η Ντόρα προσπάθησε πολύ για να τον απομακρύνει από τον πατέρα της, πολύ πριν έρθει η ώρα της ρήξης. Τα ίδια πέρασε και με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο όταν ήταν διευθυντής διπλωματικού γραφείου του πατέρα της. Ομορφάντρας, με συνταρακτικές επιτυχίες στο άλλο φύλο και παντελώς αδιάφορος για την ίδια, ένας άντρας με σταθερά διεισδυτικό βλέμμα στις γυναίκες, που την κοιτούσε σαν να βλέπει ένα κομμάτι ξύλο. Η μειονεξία της Ντόρας, σε ό,τι αφορά στη γυναικεία της υπόσταση την κάνει να αντιπαθεί, συνήθως, τις όμορφες, πολύ περισσότερο όταν είναι και πετυχημένες.
Την κάνει επίσης να θέλει δίπλα της ως συνεργάτες άντρες τόσο αφοσιωμένους στην ίδια, ώστε η εξάρτησή τους να έχει συμπτώματα υποταγής, που υπό μία ευρεία έννοια μπορεί να θεωρηθεί και συναισθηματική υποτέλεια. Δείτε πώς την κοιτάνε όταν μιλάει από το βήμα της Βουλής ή του συνεδρίου. Σαν τον γαμπρό την πανέμορφη νύφη δευτερόλεπτα πριν την παραλάβει από τον πατέρα της στα σκαλιά της εκκλησίας. Η Ντόρα, λοιπόν, έχει μεγάλη ανάγκη την αναγνώριση και το θαυμασμό, όχι μόνο για το πολιτικό της μέγεθος αλλά για το σύνολο της προσωπικότητάς της που, πολλούς φοβίζει, άλλους απωθεί, κάποιους εντυπωσιάζει και ελάχιστους συγκινεί ειλικρινά.
Ένα πράγμα που την ενοχλούσε βαθιά στον Καραμανλή, μου λένε πρόσωπα που τη γνωρίζουν καλά, ήταν η ικανότητά του να γίνεται συμπαθής στους πολλούς. Η ίδια είχε πάντα υψηλή δημοτικότητα γιατί καταφέρνει να επιβάλλεται με την κατάλληλη μιντιακή βοήθεια και την ισχυρή επιχειρηματική προστασία που την περιβάλλει. Αλλά δεν θα γίνει ποτέ πρόσωπο αγαπητό στο λαό, γιατί το χαμόγελό της είναι ψεύτικο, το βλέμμα της παγωμένο, ακόμη και η προφορά της επιτηδευμένη.
Της αρέσει το μακιγιάζ του Αχιλλέα Χαρίτου και η κόμμωση του Βαλεντίνο. Δεν βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού της αν δεν «σοβατιστεί» καλά και δεν χτενιστεί επιμελώς. Είναι σπάνιο να τη δει κανείς σε φυσική κατάσταση και κάποιος που είχε την εμπειρία μού είπε ότι δίκιο έχει που δεν θέλει τη βλέπουν όπως ξυπνάει το πρωί. Την έχει κουράσει, όμως, όλη αυτή η προσπάθεια. Είναι πια 55 χρόνων. Κι ακόμη περιμένει να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. Πόσο άραγε θα χρειαστεί να περιμένει για να γίνει πρωθυπουργός;
Η πρώτη Ελληνίδα πρωθυπουργός στην Ελλάδα… Χιλιάδες φορές έχει συλλαβίσει αυτή τη φράση. Είναι όλα έτοιμα: Έχει ήδη μοιράσει τα χαρτοφυλάκια της κυβέρνησης που θα σχηματίσει. Έχει ήδη συνεννοηθεί με τους «νταβατζήδες» για τις διευκολύνσεις που τους περιμένουν. Έχει περάσει μηνύματα σε ξένες πρεσβείες για όσα έχουν να ελπίζουν, και σε επιχειρηματίες για δουλειές που θα στηθούν. Αλλά φτάνουν αυτά για να έρθει επιτέλους η ώρα να ανέβει στο θρόνο; Τα έχει καλά με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, με τους κυρίαρχους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και με τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.
Διαθέτει θηριώδη μηχανισμό επικοινωνίας και έναν στρατό embeded δημοσιογράφων που πίνουν νερό στο όνομά της, όχι φυσικά με το αζημίωτο ή χωρίς κάποια εξυπηρέτηση. Κανένας πολιτικός δεν έχει την ασυλία που απολαμβάνει και ελάχιστοι έχουν το «πόθεν έσχες» της. Κι όμως, ακόμη περιμένει στον προθάλαμο της εξουσίας. Η πιο δύσκολη στιγμή της ήταν όταν ήρθαν στο φως οι αποκαλύψεις για τις τοστιέρες και τις φρυγανιέρες που της έστελνε ο Χριστοφοράκος.
Υπέστη πολιτική ζημιά, πολύ περισσότερο όταν ξέσπασε και το σκάνδαλο με τη διαφυγή Καραβέλα χάρη σε ένα τηλεγράφημα που χάθηκε στους διαδρόμους του υπουργείου Εξωτερικών. Στενοχωρήθηκε τότε πολύ, γιατί τσαλακώθηκε. Αλλά έχει κληρονομήσει την ψυχραιμία του Μητσοτάκη και ανατάχθηκε γρήγορα. Μια μάχη έχασε, άλλωστε, όχι τον πόλεμο.
Από τον πατέρα της έχει πάρει επίσης τη συστηματικότητα στην ίντριγκα, τη μεθοδικότητα στα ρουσφέτια, την πίστη ότι όλα και όλοι αγοράζονται, τη βεβαιότητα ότι η πατρίδα είναι ένα χωράφι που της ανήκει βάσει χρησικτησίας και ό,τι υπάρχει πάνω σε αυτό επίσης της ανήκει: Αγελάδες για άρμεγμα, κατσίκια για φάγωμα, δέντρα για κόψιμο.
Της αρέσει πολύ να θυμίζει τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, στην οποία οφείλει την πολιτική της εκτίναξη και τον υποτιθέμενο αντιχουντικό «αγώνα» της στο Παρίσι. Της αρέσει ακόμη να την εμφανίζουν ως κάποια που έζησε τον Μάη του 1968, ήταν «ψιλοαριστερή» και στην πορεία φωτίστηκε και πέρασε στην Κεντροδεξιά. Ψοφάει να ακούει ότι έχει ζήτηση στο εξωτερικό και ότι αρέσει στους νέους.
Έχει άγρια ανταγωνιστική σχέση με την κόρη της και εξαντλεί τον αυταρχισμό της στον γιο της. Ζηλεύει τον Ισίδωρο και κάνει υποχωρήσεις για να μην τον χάσει. Είναι δύσκολο να μιλήσεις μαζί της και να μην αναφέρει, en passant, κάτι σχετικό με τον πατέρα της. Αισθάνεται κάθε στιγμή ότι ο Μητσοτάκης είναι σε μια γωνία και τη βλέπει, την παρακολουθεί για να την επιδοκιμάσει ή να τη συμβουλέψει. Του οφείλει σχεδόν όλα όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα και είναι ο μοναδικός άντρας που την κάνει να αισθάνεται ευάλωτο κορίτσι. «Ντοράκι» τη φωνάζει. Οταν έρθει η ώρα να φύγει από τη ζωή, η Ντόρα θα απελευθερωθεί αλλά ταυτόχρονα θα φυλακιστεί, γιατί θα μείνει μόνη με τον καθρέφτη της και αντιμέτωπη με την υπαρξιακή της τραγικότητα: Το εξωτερικό και το εσωτερικό της μέγεθος βρίσκονται σε πλήρη δυσαναλογία.
Όλοι τη συγχαίρουν για την κομψότητά της, γνωρίζει όμως ότι παρά τη βελτίωση στη «γραμμή» της, δεν είναι λαχταριστή για τους άντρες που κυκλοφορούν γύρω της. Δεν ήταν ποτέ. Στα νιάτα της είχε αρκετές ερωτικές σχέσεις με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι κανείς τους δεν την ερωτεύτηκε πραγματικά. Της προσέφεραν ηδονή -λένε παρατηρητές εκείνων των ημερών- για να κερδίσουν προνομιακή σχέση με τον πατέρα της. Ακόμη κι αν η ίδια δεν το παραδεχόταν ούτε στον εαυτό της, βαθιά μέσα της ήξερε.
Γι’ αυτό, λοιπόν, μην την παρεξηγείτε όταν συμπεριφέρεται σαν αντιπαθέστατη ψηλομύτα που δεν χωνεύει τα άντερά της. Είναι γεμάτη κόμπλεξ. Συμπλεγματική γενικώς, αλλά και ειδικώς απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά που δεν φημίζεται πια ούτε για τα νιάτα του ούτε για τη γοητεία του. Κι όμως. Oταν πρωτογνωρίστηκαν εκείνος ήταν κούκλος, ακουγόταν ως μεγάλος εραστής, ο νεότερος υπουργός Εξωτερικών και «πουλέν» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που έβλεπε σ’ αυτόν ένα μεγάλο πολιτικό ταλέντο.
Λένε πως η Μαρίκα τον ήθελε για γαμπρό, αλλά εκείνος δεν άφηνε κανένα περιθώριο με τη συμπεριφορά του. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα η Ντόρα προσπάθησε πολύ για να τον απομακρύνει από τον πατέρα της, πολύ πριν έρθει η ώρα της ρήξης. Τα ίδια πέρασε και με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο όταν ήταν διευθυντής διπλωματικού γραφείου του πατέρα της. Ομορφάντρας, με συνταρακτικές επιτυχίες στο άλλο φύλο και παντελώς αδιάφορος για την ίδια, ένας άντρας με σταθερά διεισδυτικό βλέμμα στις γυναίκες, που την κοιτούσε σαν να βλέπει ένα κομμάτι ξύλο. Η μειονεξία της Ντόρας, σε ό,τι αφορά στη γυναικεία της υπόσταση την κάνει να αντιπαθεί, συνήθως, τις όμορφες, πολύ περισσότερο όταν είναι και πετυχημένες.
Την κάνει επίσης να θέλει δίπλα της ως συνεργάτες άντρες τόσο αφοσιωμένους στην ίδια, ώστε η εξάρτησή τους να έχει συμπτώματα υποταγής, που υπό μία ευρεία έννοια μπορεί να θεωρηθεί και συναισθηματική υποτέλεια. Δείτε πώς την κοιτάνε όταν μιλάει από το βήμα της Βουλής ή του συνεδρίου. Σαν τον γαμπρό την πανέμορφη νύφη δευτερόλεπτα πριν την παραλάβει από τον πατέρα της στα σκαλιά της εκκλησίας. Η Ντόρα, λοιπόν, έχει μεγάλη ανάγκη την αναγνώριση και το θαυμασμό, όχι μόνο για το πολιτικό της μέγεθος αλλά για το σύνολο της προσωπικότητάς της που, πολλούς φοβίζει, άλλους απωθεί, κάποιους εντυπωσιάζει και ελάχιστους συγκινεί ειλικρινά.
Ένα πράγμα που την ενοχλούσε βαθιά στον Καραμανλή, μου λένε πρόσωπα που τη γνωρίζουν καλά, ήταν η ικανότητά του να γίνεται συμπαθής στους πολλούς. Η ίδια είχε πάντα υψηλή δημοτικότητα γιατί καταφέρνει να επιβάλλεται με την κατάλληλη μιντιακή βοήθεια και την ισχυρή επιχειρηματική προστασία που την περιβάλλει. Αλλά δεν θα γίνει ποτέ πρόσωπο αγαπητό στο λαό, γιατί το χαμόγελό της είναι ψεύτικο, το βλέμμα της παγωμένο, ακόμη και η προφορά της επιτηδευμένη.
Της αρέσει το μακιγιάζ του Αχιλλέα Χαρίτου και η κόμμωση του Βαλεντίνο. Δεν βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού της αν δεν «σοβατιστεί» καλά και δεν χτενιστεί επιμελώς. Είναι σπάνιο να τη δει κανείς σε φυσική κατάσταση και κάποιος που είχε την εμπειρία μού είπε ότι δίκιο έχει που δεν θέλει τη βλέπουν όπως ξυπνάει το πρωί. Την έχει κουράσει, όμως, όλη αυτή η προσπάθεια. Είναι πια 55 χρόνων. Κι ακόμη περιμένει να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. Πόσο άραγε θα χρειαστεί να περιμένει για να γίνει πρωθυπουργός;
Η πρώτη Ελληνίδα πρωθυπουργός στην Ελλάδα… Χιλιάδες φορές έχει συλλαβίσει αυτή τη φράση. Είναι όλα έτοιμα: Έχει ήδη μοιράσει τα χαρτοφυλάκια της κυβέρνησης που θα σχηματίσει. Έχει ήδη συνεννοηθεί με τους «νταβατζήδες» για τις διευκολύνσεις που τους περιμένουν. Έχει περάσει μηνύματα σε ξένες πρεσβείες για όσα έχουν να ελπίζουν, και σε επιχειρηματίες για δουλειές που θα στηθούν. Αλλά φτάνουν αυτά για να έρθει επιτέλους η ώρα να ανέβει στο θρόνο; Τα έχει καλά με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, με τους κυρίαρχους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και με τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.
Διαθέτει θηριώδη μηχανισμό επικοινωνίας και έναν στρατό embeded δημοσιογράφων που πίνουν νερό στο όνομά της, όχι φυσικά με το αζημίωτο ή χωρίς κάποια εξυπηρέτηση. Κανένας πολιτικός δεν έχει την ασυλία που απολαμβάνει και ελάχιστοι έχουν το «πόθεν έσχες» της. Κι όμως, ακόμη περιμένει στον προθάλαμο της εξουσίας. Η πιο δύσκολη στιγμή της ήταν όταν ήρθαν στο φως οι αποκαλύψεις για τις τοστιέρες και τις φρυγανιέρες που της έστελνε ο Χριστοφοράκος.
Υπέστη πολιτική ζημιά, πολύ περισσότερο όταν ξέσπασε και το σκάνδαλο με τη διαφυγή Καραβέλα χάρη σε ένα τηλεγράφημα που χάθηκε στους διαδρόμους του υπουργείου Εξωτερικών. Στενοχωρήθηκε τότε πολύ, γιατί τσαλακώθηκε. Αλλά έχει κληρονομήσει την ψυχραιμία του Μητσοτάκη και ανατάχθηκε γρήγορα. Μια μάχη έχασε, άλλωστε, όχι τον πόλεμο.
Από τον πατέρα της έχει πάρει επίσης τη συστηματικότητα στην ίντριγκα, τη μεθοδικότητα στα ρουσφέτια, την πίστη ότι όλα και όλοι αγοράζονται, τη βεβαιότητα ότι η πατρίδα είναι ένα χωράφι που της ανήκει βάσει χρησικτησίας και ό,τι υπάρχει πάνω σε αυτό επίσης της ανήκει: Αγελάδες για άρμεγμα, κατσίκια για φάγωμα, δέντρα για κόψιμο.
Της αρέσει πολύ να θυμίζει τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, στην οποία οφείλει την πολιτική της εκτίναξη και τον υποτιθέμενο αντιχουντικό «αγώνα» της στο Παρίσι. Της αρέσει ακόμη να την εμφανίζουν ως κάποια που έζησε τον Μάη του 1968, ήταν «ψιλοαριστερή» και στην πορεία φωτίστηκε και πέρασε στην Κεντροδεξιά. Ψοφάει να ακούει ότι έχει ζήτηση στο εξωτερικό και ότι αρέσει στους νέους.
Έχει άγρια ανταγωνιστική σχέση με την κόρη της και εξαντλεί τον αυταρχισμό της στον γιο της. Ζηλεύει τον Ισίδωρο και κάνει υποχωρήσεις για να μην τον χάσει. Είναι δύσκολο να μιλήσεις μαζί της και να μην αναφέρει, en passant, κάτι σχετικό με τον πατέρα της. Αισθάνεται κάθε στιγμή ότι ο Μητσοτάκης είναι σε μια γωνία και τη βλέπει, την παρακολουθεί για να την επιδοκιμάσει ή να τη συμβουλέψει. Του οφείλει σχεδόν όλα όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα και είναι ο μοναδικός άντρας που την κάνει να αισθάνεται ευάλωτο κορίτσι. «Ντοράκι» τη φωνάζει. Οταν έρθει η ώρα να φύγει από τη ζωή, η Ντόρα θα απελευθερωθεί αλλά ταυτόχρονα θα φυλακιστεί, γιατί θα μείνει μόνη με τον καθρέφτη της και αντιμέτωπη με την υπαρξιακή της τραγικότητα: Το εξωτερικό και το εσωτερικό της μέγεθος βρίσκονται σε πλήρη δυσαναλογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου