Σε όλους μας είναι γνωστή η ιστορία του Χρυσού Κριαριού που έσωσε τον Φρίξο και την Έλλη, τα παιδιά του Αθάμα και της Νεφέλης. Η Νεφέλη ήταν η πρώτη γυναίκα του Αθάμα και η Ινώ η δεύτερη. Η Ινώ όντας μητριά του Φρίξου και της Έλλης (και μητέρα του Λέαρχου και του Μελικέρτη), αποφασίζει να βγάλει από τη μέση τα παιδιά της Νεφέλης. Συμβουλεύει μοχθηρά τις γυναίκες του τόπου να καβουρδίσουν τους σπόρους πριν τη σπορά. Η Γη δε δίνει βέβαια καρπούς και ο Αθάμας στέλνει ανθρώπους στο μαντείο των Δελφών. Όμως αυτοί δωροδοκούνται από την Ινώ και φέρνουν ψευδή χρησμό, πως για να περάσει ο λιμός πρέπει να θυσιαστεί ο Φρίξος.
Εδώ επεμβαίνει, τη στιγμή της θυσίας η Νεφέλη, στέλνοντας το Χρυσόμαλλο Κριάρι που ανεβάζει στην πλάτη του τα δύο αδέλφια και πετάει προς την Κολχίδα. [Το παλάτι της Κολχίδας περιγράφεται σαν πολυτελέστατο με τέσσερις κρήνες, στην οποία έρεε από τη μία κρασί, από την άλλη γάλα κ.ά. Βρισκόταν στους πρόποδες του Καυκάσου και στην τελική διαδρομή, οι Αργοναύτες έπλευσαν προς τα πάνω τον ποταμό Φάση].
Η θυσία γίνεται αργότερα, είναι όμως του ίδιου του Κριού από τον Φρίξο, στο βωμό του Φυξίου Διός. Χάρισε τότε ο Φρίξος στον βασιλιά της Κολχίδος, Αιήτη, το Χρυσόμαλλο Δέρας. Ο Αιήτης ήταν γιος του ΄Ηλιου και αδελφή του η μάγισσα Κίρκη. Ο Ιάσων με τους Συντρόφους του, το Χρυσόμαλλο Δέρας και τη Μήδεια, στην πορεία τους προς την Ελλάδα πλέον, σταματούν στο νησί της Κίρκης. Η Κίρκη αμέσως αναγνωρίζει την ανηψιά της ως μάγισσα, από τη χρυσή λάμψη μέσα στα μάτια της. Αμέσως τους αποπέμπει από το νησί της, εφόσον έβλαψαν τον αδελφό της Αιήτη.
Και οι δύο γυναίκες αυτής της οικογένειας είναι ιέρειες της Εκάτης. Η θεά Εκάτη είναι η Φύλακας της Εισόδου προς τον Κόσμο του Ασυνείδητου, η Φρουρός στα Εσωτερικά Νερά. Λέγεται ακόμη ότι η Μήδεια ήταν τυλιγμένη σε ένα πέπλο που «έμοιαζε σε λάμψη με τον Σείριο» Ο Σείριος είναι σύμπλεγμα αστέρων στο σύμπαν και συνδέεται άμεσα με τη λατρεία της Μεγάλης Μητέρας. Από τότε που ο Φρίξος χάρισε το Χρυσόμαλλο Δέρας στον Αιήτη, ένας τρομερός δράκος που δεν κοιμόταν ποτέ, το φύλαγε σε δάσος αφιερωμένο στον ¶ρη.
Θεοφανώ και Θεοφάνεια
Ας δούμε πώς προήλθε το Χρυσόμαλλο αυτό Κριάρι. Ο Ποσειδών που ήθελε να ενωθεί με τη Θεοφανώ (κόρη του Βισάλτη), την πήγε σε ένα άγνωστο νησί. Εκεί ο Ποσειδών έγινε κριάρι και ενώθηκε με τη Θεοφανώ, που της είχε δώσει μορφή προβατίνας. Από αυτή την ένωση γεννήθηκε το Χρυσόμαλλο Κριάρι. Το όνομα Θεοφανώ είναι σύνθετο: «Θεός» + «φαίνομαι». ΄Εχουμε δηλαδή τη φανέρωση, την εμφάνιση του θεού. Εφόσον το Χρυσόμαλλο Δέρας ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ το θεό, είναι η Πηγή κάθε χαράς και θεραπείας. Γιʼ αυτό ακριβώς και ο επικεφαλής της Αναζήτησης του Χρυσόμαλλου Δέρατος, είναι ο ήρωας Ιάσων, που το όνομά του σημαίνει «Ίαση».
Στη Χριστιανική θρησκεία έχουμε τα Θεοφάνεια, όπου ο Πατέρας μέσω του Ιωάννη του Προδρόμου, φανερώνει τα άλλα δύο πρόσωπα της Θεότητας: τον Υιό και το ¶γιο Πνεύμα. Το Χρυσόμαλλο Κριάρι είναι βάσει αυτής της προοπτικής αποτέλεσμα της θέλησης θεού να «φανερωθεί» και εμπερικλείει τις όψεις του Αμνού, τις όψεις της Θυσίας και επομένως της Σωτηρίας. Διότι η θυσία πάντοτε σώζει. Στα Θεοφάνεια ο Πατήρ λέει: «Ούτος ει ο Υιός μου ο Αγαπητός εν Ω ηυδόκησα». Παρουσιάζει ο Πατέρας τον «Αμνόν επί σφαγήν». Από την άλλη το Χρυσόμαλλο Κριάρι φέρει ύψιστες ποιότητες όπως: την ΄Οψη του Παιδιού (Φρίξος και ΄Ελλη), την όψη του θυσιασμένου (΄Ελλη, ¶ψυρτος [βρέφος-αδελφός της Μήδειας], το ίδιο το Χρυσόμαλλο Κριάρι). Συνυπάρχει όμως η όψη της Σωτηρίας (Φρίξος και Έλλη). Αφού εκτελεί αυτή την αποστολή σωτηρίας, θυσιάζεται, γίνεται το Χρυσόμαλλο Κριάρι, «Αμνός επί σφαγήν».
Αυτόν λοιπόν τον «Αμνόν επί σφαγήν» κίνησαν ο Ιάσων και οι Αργοναύτες να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Ε΄δω ενυπάρχει Αναζήτηση και η Επίτευξη όλων αυτών των ηρώων και ημιθέων που σφράγισαν τον πλανήτη στο πέρασμά τους. ΄Εβαλαν τη σφραγίδα τους με τις διαρκείς θυσίες τους, τον συνεχή προσωπικό και ομαδικό τους αγώνα, όταν η Αργοναυτική εκστρατεία λαμβάνει χώρα. Γιατί δίνει το φωτεινό στίγμα, μοναδικό σαν επίτευγμα, για τα αποτελέσματα του ομαδικού αγώνα μιας φυλής που είχε (και έχει) σαν ελάττωμα τη χωριστικότητα και την ατομικότητα. Στην Αργοναυτική Εκστρατεία ξεπερνιέται το ατομικό για χάρη του Κοινού Σκοπού. Σπόροι για σκέψη…
www.e-zine.gr
Εδώ επεμβαίνει, τη στιγμή της θυσίας η Νεφέλη, στέλνοντας το Χρυσόμαλλο Κριάρι που ανεβάζει στην πλάτη του τα δύο αδέλφια και πετάει προς την Κολχίδα. [Το παλάτι της Κολχίδας περιγράφεται σαν πολυτελέστατο με τέσσερις κρήνες, στην οποία έρεε από τη μία κρασί, από την άλλη γάλα κ.ά. Βρισκόταν στους πρόποδες του Καυκάσου και στην τελική διαδρομή, οι Αργοναύτες έπλευσαν προς τα πάνω τον ποταμό Φάση].
Η θυσία γίνεται αργότερα, είναι όμως του ίδιου του Κριού από τον Φρίξο, στο βωμό του Φυξίου Διός. Χάρισε τότε ο Φρίξος στον βασιλιά της Κολχίδος, Αιήτη, το Χρυσόμαλλο Δέρας. Ο Αιήτης ήταν γιος του ΄Ηλιου και αδελφή του η μάγισσα Κίρκη. Ο Ιάσων με τους Συντρόφους του, το Χρυσόμαλλο Δέρας και τη Μήδεια, στην πορεία τους προς την Ελλάδα πλέον, σταματούν στο νησί της Κίρκης. Η Κίρκη αμέσως αναγνωρίζει την ανηψιά της ως μάγισσα, από τη χρυσή λάμψη μέσα στα μάτια της. Αμέσως τους αποπέμπει από το νησί της, εφόσον έβλαψαν τον αδελφό της Αιήτη.
Και οι δύο γυναίκες αυτής της οικογένειας είναι ιέρειες της Εκάτης. Η θεά Εκάτη είναι η Φύλακας της Εισόδου προς τον Κόσμο του Ασυνείδητου, η Φρουρός στα Εσωτερικά Νερά. Λέγεται ακόμη ότι η Μήδεια ήταν τυλιγμένη σε ένα πέπλο που «έμοιαζε σε λάμψη με τον Σείριο» Ο Σείριος είναι σύμπλεγμα αστέρων στο σύμπαν και συνδέεται άμεσα με τη λατρεία της Μεγάλης Μητέρας. Από τότε που ο Φρίξος χάρισε το Χρυσόμαλλο Δέρας στον Αιήτη, ένας τρομερός δράκος που δεν κοιμόταν ποτέ, το φύλαγε σε δάσος αφιερωμένο στον ¶ρη.
Θεοφανώ και Θεοφάνεια
Ας δούμε πώς προήλθε το Χρυσόμαλλο αυτό Κριάρι. Ο Ποσειδών που ήθελε να ενωθεί με τη Θεοφανώ (κόρη του Βισάλτη), την πήγε σε ένα άγνωστο νησί. Εκεί ο Ποσειδών έγινε κριάρι και ενώθηκε με τη Θεοφανώ, που της είχε δώσει μορφή προβατίνας. Από αυτή την ένωση γεννήθηκε το Χρυσόμαλλο Κριάρι. Το όνομα Θεοφανώ είναι σύνθετο: «Θεός» + «φαίνομαι». ΄Εχουμε δηλαδή τη φανέρωση, την εμφάνιση του θεού. Εφόσον το Χρυσόμαλλο Δέρας ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ το θεό, είναι η Πηγή κάθε χαράς και θεραπείας. Γιʼ αυτό ακριβώς και ο επικεφαλής της Αναζήτησης του Χρυσόμαλλου Δέρατος, είναι ο ήρωας Ιάσων, που το όνομά του σημαίνει «Ίαση».
Στη Χριστιανική θρησκεία έχουμε τα Θεοφάνεια, όπου ο Πατέρας μέσω του Ιωάννη του Προδρόμου, φανερώνει τα άλλα δύο πρόσωπα της Θεότητας: τον Υιό και το ¶γιο Πνεύμα. Το Χρυσόμαλλο Κριάρι είναι βάσει αυτής της προοπτικής αποτέλεσμα της θέλησης θεού να «φανερωθεί» και εμπερικλείει τις όψεις του Αμνού, τις όψεις της Θυσίας και επομένως της Σωτηρίας. Διότι η θυσία πάντοτε σώζει. Στα Θεοφάνεια ο Πατήρ λέει: «Ούτος ει ο Υιός μου ο Αγαπητός εν Ω ηυδόκησα». Παρουσιάζει ο Πατέρας τον «Αμνόν επί σφαγήν». Από την άλλη το Χρυσόμαλλο Κριάρι φέρει ύψιστες ποιότητες όπως: την ΄Οψη του Παιδιού (Φρίξος και ΄Ελλη), την όψη του θυσιασμένου (΄Ελλη, ¶ψυρτος [βρέφος-αδελφός της Μήδειας], το ίδιο το Χρυσόμαλλο Κριάρι). Συνυπάρχει όμως η όψη της Σωτηρίας (Φρίξος και Έλλη). Αφού εκτελεί αυτή την αποστολή σωτηρίας, θυσιάζεται, γίνεται το Χρυσόμαλλο Κριάρι, «Αμνός επί σφαγήν».
Αυτόν λοιπόν τον «Αμνόν επί σφαγήν» κίνησαν ο Ιάσων και οι Αργοναύτες να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Ε΄δω ενυπάρχει Αναζήτηση και η Επίτευξη όλων αυτών των ηρώων και ημιθέων που σφράγισαν τον πλανήτη στο πέρασμά τους. ΄Εβαλαν τη σφραγίδα τους με τις διαρκείς θυσίες τους, τον συνεχή προσωπικό και ομαδικό τους αγώνα, όταν η Αργοναυτική εκστρατεία λαμβάνει χώρα. Γιατί δίνει το φωτεινό στίγμα, μοναδικό σαν επίτευγμα, για τα αποτελέσματα του ομαδικού αγώνα μιας φυλής που είχε (και έχει) σαν ελάττωμα τη χωριστικότητα και την ατομικότητα. Στην Αργοναυτική Εκστρατεία ξεπερνιέται το ατομικό για χάρη του Κοινού Σκοπού. Σπόροι για σκέψη…
www.e-zine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου