Εκπλήξεις περιλαμβάνει ο κατάλογος με τις δέκα φιλικότερες πόλεις προς το ποδήλατο, τον οποίο συνέταξε η ιστοσελίδα www.ask men.com. Υψηλή θέση στην κατάταξη κατέχει η Μπογκοτά της Κολομβίας και η Κουριτσίμπα της Βραζιλίας, πόλεις που κατέβαλαν πολύ σοβαρές προσπάθειες για την προώθηση του ποδηλάτου. Αντίθετα -και εδώ δεν υπάρχει καμία έκπληξη- στον κατάλογο δεν εμφανίζεται ούτε μία...
... ελληνική πόλη.
Η ιστοσελίδα χρίζει φιλικότερη πόλη του πλανήτη προς το ποδήλατο το Αμστερνταμ, όπου το 40% των καθημερινών μετακινήσεων γίνεται με ρόδα και πετάλι.
Στη δεύτερη θέση φιγουράρει η Κοπεγχάγη. Παρά τις αντίξοες συνθήκες του χειμερινού ψύχους, η πρωτεύουσα της Δανίας εφάρμοσε ήδη πριν από 30 χρόνια σχέδιο για την κατασκευή ποδηλατόδρομων και τη σταδιακή κατάργηση θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτου. Το αποτέλεσμα είναι ότι στις ώρες αιχμής επικρατεί συνωστισμός ποδηλάτων στα ειδικά ποδηλατικά φανάρια.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η πρωτεύουσα της Κολομβίας, Μπογκοτά. Η πόλη των 7 εκατομμυρίων κατοίκων διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, προωθεί τη συνδυασμένη μετακίνηση (ποδήλατο-λεωφορείο) και κλείνει τελείως το κέντρο της στην κίνηση των αυτοκινήτων κάθε Κυριακή. Στην πρωτεύουσα της Κολομβίας μόνο το 13% των κατοίκων οδηγεί αυτοκίνητο, στοιχείο που καθιστά απολύτως απαραίτητο να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις με ποδήλατο.
Τέταρτη έρχεται η Κουριτσίμπα της Βραζιλίας, μια πόλη 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων, που θεωρείται εργαστήριο εφαρμογής πρωτοποριακών λύσεων αστικού σχεδιασμού, στην οποία άρχισε να κατασκευάζεται δίκτυο ποδηλατόδρομων ήδη από το 1966.
Πέμπτο είναι το Μόντρεαλ του Καναδά, μια πόλη που ήταν ήδη φιλική προς το ποδήλατο (πολλοί ποδηλατόδρομοι, μεταφορά ποδηλάτων στο μετρό από τη δεκαετία του 1970), αλλά έβαλε στόχο να γίνει ακόμη φιλικότερη. Πριν από δύο χρόνια, ο δήμος άρχισε να υλοποιεί πρόγραμμα αξίας 134 εκατ. δολαρίων για τη συντήρηση και την επέκταση του δικτύου ποδηλατόδρομων, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή το δίκτυο να φθάνει τα 3.600 χλμ! Στο Μόντρεαλ λειτουργεί επίσης το πρώτο πρόγραμμα ποδηλάτων δημόσιας χρήσης στη Βόρεια Αμερική.
Εκτο έρχεται το Πόρτλαντ του Ορεγκον, όπου έχει γίνει συνειδητή προσπάθεια να συνδεθεί ποδηλατικά το κέντρο της πόλης με τα προάστια, ώστε να μην απαιτείται αυτοκίνητο για τις καθημερινές μετακινήσεις. Η πόλη προσφέρει στους φτωχούς κατοίκους της ποδήλατα χαμηλού κόστους, εξοπλισμένα με κλειδαριά, τρόμπα, χάρτες, αδιάβροχο και φυσικά κράνος.
Εβδομη είναι η Βασιλεία της Ελβετίας, στην οποία έχει ληφθεί ειδική μνεία για να εκτελούν τα ποδήλατα με ασφάλεια τις αριστερές στροφές.
Ογδοη είναι η Βαρκελώνη, όπου, εκτός από ποδηλατόδρομους, θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων και ειδική ποδηλατική σήμανση, λειτουργεί και πρόγραμμα ενοικίασης ποδηλάτων, τα οποία μπορούν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να προμηθευτούν σε 100 διαφορετικά σημεία της πόλης.
Στην ένατη θέση είναι το Πεκίνο, το οποίο πασχίζει να αφήσει χώρο για το ποδήλατο στην ξέφρενη πορεία του εκσυγχρονισμού του. Δέκατο είναι το Τροντχάιμ της Νορβηγίας, όπου λειτουργεί ποδηλατικός αναβατήρας, μηχανισμός που βοηθάει τα ποδήλατα να φθάσουν στην κορυφή του απότομου λόφου της πόλης.
Ο κατάλογος δίνει μια γεύση για τη χρήση του ποδηλάτου στις πόλεις του κόσμου, χωρίς ωστόσο να αποτελεί απαύγασμα αντικειμενικότητας. Είναι παραδείγματος χάρη απορίας άξιον πώς δεν φιγουράρει στην πρώτη δεκάδα καμία απολύτως γερμανική πόλη, τη στιγμή που η χώρα διαθέτει πλούσιες υποδομές για το ποδήλατο, η μεταφορά ποδηλάτων επιτρέπεται στα μετρό όλων των γερμανικών πόλεων και η χρήση του αυξάνεται αλματωδώς. Πάντως, οποιαδήποτε κι αν ήταν τα κριτήρια, οι ελληνικές πόλεις, στη σημερινή τους κατάσταση, δεν επρόκειτο να εμφανιστούν όχι στην πρώτη δεκάδα, ούτε στην πρώτη χιλιάδα…
boreioipodilates.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου