Στείλτε μας το άρθρο σας και θα αναρτηθεί αυτόματα! Τον τίτλο βάλτε τον στο Subject.

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

«Ήρθε η ώρα να ζητήσουμε ως ΠΑΣΟΚ ένα συγνώμη από το λαό»!

Επιστολή καταπέλτης της Νομαρχιακής Ηρακλείου προς την ηγεσία του Κινήματος- Χασαμε, λένε την ιδεολογική μας ταυτότητα.


«Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Ας αναλογιστούν όλοι την ευθύνη τους» αναφέρει σε ανοιχτή της επιστολή στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ η Νομαρχιακή Ηρακλείου που τονίζει ότι οι πολίτες και  ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτός ο κόσμος που είναι θυμωμένος, πικραμένος και απογοητευμένος» .Και επισημαίνει: «έρχεται η ώρα του απολογισμού, η ώρα της αλήθειας και γιατί όχι η ώρα της συγνώμης και της απόδοσης ευθυνών, η ώρα που το λόγο θα έχει και πάλι ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.»!

Στην επιστολή αναφέρονται αναλυτικά τα όσα συνέβησαν αυτά τα δύο χρόνια, το πως το ΠΑΣΟΚ απώλεσε την ιδεολογική του ταυτότητα και τι δεσμεύσεις πρέπει να αναλάβει τώρα με τις αλλαγές στη νέα ηγεσία.

Ολόκληρη η επιστολή που υπογράφει ο κ.Μιχ.Παπαδάκης έχει ως εξής:
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

«ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»


Είναι προφανές ότι κανένας απολογισμός μιας πορείας δεν μπορεί να γίνει εάν δεν ξεκινήσουμε από την αρχή.
Ποια είναι όμως η αρχή;
Η αρχή κατά την άποψή μας είναι το 2009 το χρονικό σημείο εκείνο από το οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πήρε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας, έχοντας όμως ελλιπή γνώση για την πραγματική οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα.

Μια κατάσταση και ένα χρέος το οποίο η πενταετής διακυβέρνηση Καραμανλή όχι μόνο εκτόξευσε στα ύψη καθιστώντας το μη βιώσιμο, αλλά και δεν φρόντισε να ενημερώσει, λέγοντας την αλήθεια, ούτε στο εσωτερικό ούτε και στους εταίρους μας στην Ευρώπη.

Αγνοήθηκε κατά μια έννοια από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, η τραγική οικονομική κατάσταση που αντιμετώπιζε η χώρα και επομένως δεν υπήρχαν επεξεργασμένες προτάσεις διεξόδου και αντίστοιχα προγράμματα.

Η παράταξή μας κλήθηκε να διαχειριστεί  μια τεράστια οικονομική κρίση, την ώρα που κανένας μα κανένας, ούτε στην Ευρώπη, ούτε  στις ΗΠΑ, ούτε στην Κίνα  ή στην Ρωσία, όχι μόνο δεν είχε σχέδιο αλλά ούτε καν δεν είχε μεριμνήσει για τη δημιουργία μηχανισμού χρηματοδότησης των υπερχρεωμένων χωρών.

Όταν ήρθε λοιπόν η ώρα της κρίσης, αρχές του 2010, με το φάσμα της χρεοκοπίας, της καταστροφής και του χάους να είναι προ των πυλών, το μνημόνιο και οι σκληροί όροι του φάνταζαν ως σκληροί μεν, πλην όμως ως μοναδική λύση

Ιδεολογικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν σε εντελώς ασύμβατη πορεία με το μνημόνιο, όμως όφειλε να προτάξει τη διάσωση της χώρας που οι εμπνευστές του μνημονίου και οι δανειστές μας υποσχόταν και μάλιστα χωρίς αντισταθμιστικά και κοινωνικά μέτρα, χωρίς αναπτυξιακές δράσεις απέναντι στην ύφεση.
Κάποιοι βέβαια  έσπευσαν να ιδεολογικοποιήσουν το μνημόνιο παρουσιάζοντας το ως την νέα αφήγηση εξορθολογισμού που χρειάζεται η χώρα.

Αυτή η προσέγγιση όμως έκανε ζημιά, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσέφυγε εθελοντικά και με δική του ευθύνη σε οριζόντιες  λύσεις τύπου μνημονίου.
Έτσι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τέθηκε από μόνο  του,  απέναντι στην κοινωνία.

Σημαντικό ρόλο στα λάθη και τις παραλείψεις των δύοτελευταίων ετών έπαιξε χωρίς αμφιβολία ο εκβιασμός και τα τελεσίγραφα που καθημερινά δεχόταν και ακόμη δέχεται η χώρα, η πίεση του χρόνου για αποφάσεις και η αγωνία που δημιουργούσε ο κίνδυνος κατάρρευσης  και χρεοκοπίας.
Μας δόθηκε η δυνατότητα ως Ν.Ε. Ηρακλείου να παρουσιάσουμε πάνω σε αυτό το θέμα, στη  Περιφερειακή Συνδιάσκεψη του καλοκαιριού, τις θέσεις και τις προτάσεις μας, ζητώντας να σταματήσουν τα μέτρα που πλήττουν το λαό και βαθαίνουν την ύφεση και τη φτώχεια.

Ζητήσαμε συγχρόνως να δοθεί έμφαση στη πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής, στη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και των χρημάτων που έβγαλαν στο εξωτερικό οι ελληνάρες, να γίνουν περικοπές στους έχοντες και κατέχοντες  και παράλληλα να ενταθούν οι πολιτικές που προωθούν την ανάπτυξη και αντιμετωπίζουν την ανεργία.

Ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα, μέσα από αιματηρές θυσίες,απέτρεψε τα πολύ χειρότερα, τη χρεοκοπία της χώρας και τοχάος για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Για να γίνει όμως αυτό, η χώρα, μπροστά στους εκβιασμούς και στο φάσμα της χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών, μισθών και συντάξεων, υποχρεώθηκε να δανειστεί με επαχθείς όρους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αγάπησε τους δανειστές της χώρας, ούτε ότι υιοθέτησε τους κανόνες και τις ρήτρες τους, ωςστοιχεία της ιδεολογικής του ταυτότητας.

Κανείς άλλωστε δανειζόμενος δεν είναι υποχρεωμένος να αγαπάει το δανειστή του.
Αυτή την παράμετρο, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ουδέποτε μπόρεσε να ξεκαθαρίσει στον ελληνικό λαό και τώρα πληρώνει τα επίχειρα.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όμως σήμερα δεν χρειάζεται ούτε κούρσες ηγεσίας,ούτε ρεβανσισμούς, ούτε υποκριτική αυτοκριτική.

Η κριτική αποτίμηση της πορείας είναι απαραίτητη.
Αλλά αυτή δεν πρέπει να παίρνει τη μορφή γενικευμένης απαξίωσης, στείρας γκρίνιας και ισοπεδωτικής μιζέριας γιατί κάτι τέτοιο  ακυρώνει  κάθε προσπάθεια για το μέλλον.
Εξάλλου πολιτικές δυνάμεις που αρέσκονται στον  καταγγελτικό και μόνο λόγο, γνωρίζοντας ότι πάντα άλλοι βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά,  μένουν στο λαϊκισμό, στις ανούσιες ρητορείες και στους ανέξοδους λεονταρισμούς, χωρίς ποτέ να καταθέτουν μια συγκροτημένη και ρεαλιστική αντιπρόταση εξόδου από την κρίση.

Την ίδια ώρα εκείνοι που έχουν τεράστιες ευθύνες για την οικονομική κρίση που βιώνουμε, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις τους ότι έχουν τη λύση που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα, τώρα που βρίσκονται στην κυβέρνηση όχι μόνο δεν την καταθέτουν αλλά ούτε τολμούν να αξιώσουν από τους ομοϊδεάτες τους που κυβερνούν την Ευρώπη, να σταματήσουν τις προκλήσεις προς τον Ελληνικό Λαό και τους εκβιασμούς προς τη χώρα μας.

Η συζήτηση που θα ακολουθήσει δε μπορεί να περιορίζεται μεταξύ στελεχών που, χρησιμοποιώντας δική τους «διάλεκτο», προσπαθούν να αποδώσουν  ή να αποσείσουν  ευθύνες.
Αντιθέτως, πρέπει να είναι ανοιχτή σε κάθε μέλος και φίλο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Δημοκρατικής Παράταξης και της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, καθώς και να παρακινήσει σε προγραμματική ευρηματικότητα και καινοτομία.

Είναι μια υπόθεση που θα απαιτήσει αρκετό χρόνο, κόπο και συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες.
Εάν όμως δεν περιοριστούμε σε «στενές» εσωκομματικές διαδικασίες, αλλά  προσπαθήσουμε  να αφουγκραστούμε, τόσο σε επίπεδο ηγεσίας όσο και σε επίπεδο στελεχιακού δυναμικού, τις προσδοκίες των προοδευτικών πολιτών, τότε τα πρώτα ίχνη ελπίδας δεν θα αργήσουν να φανούν.

Αν αντιληφθούμε ότι η πολιτική δεν γίνεται με γκρίνιες καιεσωκομματικούς υπολογισμούς, αλλά γίνεται με όραμα, σχέδιοκαι σοβαρότητα, τότε το μέλλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα είναιαβέβαιο.

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Ας αναλογιστούν όλοι την ευθύνη τους. Ας σταματήσουν να δίνουν τροφή στα τηλεοπτικά παράθυρα, καταρρακώνοντας το κύρος της παράταξης.

Τα στελέχη μας με τέτοιες συμπεριφορές, πικραίνουν και απογοητεύουν ακόμη περισσότερο. Υποβαθμίζουν τους εαυτούς τους, υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου μας και, δικαιώνουν όσους τους θεωρούν υπερτιμημένους.

Ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτός ο κόσμος που είναι θυμωμένος, πικραμένος και απογοητευμένος, εξοργίζεται και θυμώνει ακόμη περισσότερο βλέποντας τέτοιες συμπεριφορές.

Ας κλείσουν λοιπόν το στόμα τους και ας ανοίξουν τα αυτιά και τα μάτια τους για να δουν και να αφουγκραστούν το θυμό, την πίκρα  και την αγωνία του απλού πολίτη, όπως με επιστολή μας από 7 Δεκέμβρη 2011 έχουμε προτρέψει να κάνουν.

Εξάλλου έρχεται η ώρα του απολογισμού, η ώρα της αλήθειαςκαι γιατί όχι η ώρα της συγνώμης και της απόδοσης ευθυνών, η ώρα που το λόγο θα έχει και πάλι ο κόσμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Όλοι εκείνοι που μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. μια ζωή βάζουν μόνο πλάτη και έχουν αποδείξει, ότιόπωςξέρουννασυγχωρούν,έτσιγνωρίζουνκαινατιμωρούν. Γιατί το κίνημα ανήκει στο Λαό του και είναι αυτός που καθορίζει τις τύχες του.

Εξάλλου το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με κοντά 40 χρόνια ζωής, έχει βαθιές ρίζες και μεγάλη  κοινωνική αναφορά. Δεν ήρθε σαν κομήτης στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Δεν δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του αρχηγού του, σαν σκαλοπάτι πολιτικής ανέλιξής του και στη συνέχεια να εξαφανιστεί.
Δημιουργήθηκε από την ανάγκη του λαού για Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα και Κοινωνική Δικαιοσύνη, όπου χωρίς αμφιβολία ανταποκρίθηκε με επάρκεια.

Τα δυο τελευταία  χρόνια κάτω από την πίεση των πραγμάτων, απολέσαμε την ιδεολογική μας ταυτότητα και τη κοινωνική μας ευαισθησία, με αποτέλεσμα οι πολιτικές λιτότητας και τα οριζόντια μέτρα που πάρθηκαν, να είναι σκληρά και επώδυνα ακόμη και άδικα, ενώ οι αναγκαίες για χρόνια μεταρρυθμίσεις, δεν προχώρησαν στο βαθμό που θα θέλαμε αλλά και που θα έπρεπε.

Η αντίδραση, η φωνή του απλού πολίτη που έχασε τη δουλειά του ή που περνάει πολύ δύσκολα αυτός και η οικογένειά του είναι κατανοητή, είναι σεβαστή, είναι δικαιολογημένη.

Ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο μη προνομιούχος, απέκτησαν οντότητα και φωνή επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθορίζοντας ουσιαστικά και την ιδεολογική του ταυτότητα, αυτή τη φωνή αγωνίας οφείλουμε και τώρα να την ακούσουμε με προσοχή.

Τώρα μας καλούν να επανέλθουμε στις ρίζες μας, στην ιδεολογία που είχαν γαλουχηθεί, που πίστεψαν και στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, και αυτό ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός, γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι και πρέπει να συνεχίσει να είναι, κίνημα Λαού.

Αξιοποιώντας για άλλη μια φορά οι πολιτικοί μας αντίπαλοι τα προβλήματα μας, ποντάρουν για τη δική τους πολιτική παρουσία και συνέχεια στη διάλυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οφείλουμε λοιπόν ενωμένοι και δυνατοί να τους απαντήσουμε και στη κατεύθυνση αυτή κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη.

Να απαντήσουμε επίσης σε αυτούς που ενώ είναι αυτάρκεις και χορτάτοι, κρύβονται ανάμεσα στους απογοητευμένους, στους πικραμένους, στους ανέργους, χαϊδεύοντας τους τα αυτιά  με στόχο να τους ξεγελάσουν, να τους εκμεταλλευτούν και να τους χρησιμοποιήσουν για να προωθήσουν τα δικά τους σχέδια.

Ας ξεκινήσουμε με έναν ειλικρινή και συγκροτημένο απολογισμό απέναντι στον Ελληνικό Λαό, έναν  αυτοκριτικό καθορισμό των πεπραγμένων μας ως κυβέρνηση, χωρίς ωραιοποιήσεις  και  συγκαλύψεις  αλλά  και  χωρίς   μηδενισμούς.

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας,  ας καταλάβουμε ότι οι δεσμοί μας με την κοινωνία έχουν τραυματιστεί, ότι η σχέση εμπιστοσύνης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την Ελληνική Κοινωνία έχει  πληγεί.
Τώρα όμως δεν υπάρχει δρόμος για μια επιστροφή στις ψευδαισθήσεις του παρελθόντος.

Τώρα εκτός από τον απολογισμό, χρειάζεται να αποκτήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένα  ρεαλιστικό  πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την κρίση, ένα πρόγραμμα που θα το επανασυνδέσει με τις αρχές της παράταξής μας, αποκαθιστώντας τα θεμέλια της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης  που τραυματίσαμε.

Ένα πρόγραμμα που  θα βάζει τέλος στην αναβλητικότητα του παρελθόντος, θα προωθεί ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος και θα αξιοποιεί για την ανάπτυξη, όλα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας και παράλληλα θα αποκαταστήσει την  αξιοπιστία της πολιτικής  και του  πολιτικού  συστήματος.

Στην Ελλάδα μετά το κούρεμα του χρέους, τα μνημόνια καιτις τραυματικές εμπειρίες που ζήσαμε, καθοριστικό ρόλο θα παίξει η πολιτική δύναμη ή οι πολιτικές δυνάμεις που θα κατανοήσουν βαθιά τις σημερινές συνθήκες, θα αφουγκραστούν τα μεγάλα κοινωνικά στρώματα που υφίστανται την ανεργία, την φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και θα εκπονήσουν ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο, με βάση τις αναγκαίες τομές και αλλαγές που άμεσα χρειάζεται η  χώρα.

Είναι αναγκαίο να γίνει αυτό, εάν  θέλουμε να μείνουμε  άρρηκτα συνδεδεμένοι με την ενεργό συμμετοχή μας στις διεθνείς εξελίξεις, στην οικογένεια του ευρώ, στην προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης, και αν τελικά θέλουμε η χώρα μας ποτέ πια να μη κινδυνεύσει, να γίνει  βόρεια Κορέα η Αλβανία του Χότζα.

Στην κατεύθυνση αυτή μας ενδιαφέρει ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις θα καθορίσουν τη πορεία στο νέο ιστορικό κύκλο και γι’ αυτό απαιτείται, όχι απλώς η έκφραση ή η άθροιση, αλλά η σύνθεση των αιτημάτων, των αναγκών και των προσδοκιών.

Αφενός μεν, των δυναμικών στρωμάτων της κοινωνίας που μπορούν να συμβάλουν σε μια νέα αναπτυξιακή πορεία και αφετέρου, των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων που υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται, βαρύτερα απ’ όλους, τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Αν η σύνθεση αυτή μετουσιωθεί άμεσα σε ένα συνολικό πρόγραμμα ριζικών, αποτελεσματικών και κυρίως δίκαιων μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να μπει ένα τέλος στις οριζόντιες και άδικες περικοπές, μπορεί να οδηγήσει και στη συγκρότηση μιας νέας προοδευτικής, κοινωνικής  και πολιτικής  πλειοψηφίας, που δεν θα έχει ανάγκη στο μέλλον να επικαλείται ούτε εχθρούς αλλά ούτε και προστάτες.

Στην κατεύθυνση αυτή, το Κίνημά μας οφείλει και πρέπει ναέχει δυνατή φωνή και πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να μπορέσουμεόμως να ανταποκριθούμε έγκαιρα και με επάρκεια πρέπει οΠρόεδρος, το Π.Σ, και ο Γραμματέας του Ε.Σ. να επισπεύσουν,αξιοποιώντας τη συνδιάσκεψη αρχές του Μάρτη, τις αναγκαίεςδιαδικασίες υλοποίησης της απόφασης του Ε.Σ. για θεσμικέςεξελίξεις, διασφαλίζοντας συγχρόνως την ενότητα και τη συνοχήτης παράταξής μας.

Παράλληλα πρέπει να λάβει τέλος η οργανωτική και πολιτική απαξίωση του Κόμματος, οι Οργανώσεις μας, για να μπορέσουν να έχουν καθοριστικό λόγο στο νέο πρωταγωνιστικό ρόλο του Κινήματος, πρέπει να ανασυνταχθούν  οικονομικά, οργανωτικά  και πολιτικά.

Έφθασε η ώρα λοιπόν να πούμε την αλήθεια, και γνωρίζοντας τη δυσπιστία του κόσμου για τη πολιτική και τους πολιτικούς,  ναδεσμευτούμε βάζοντας ασφαλιστικές δικλίδες, ότι θα επανορθώσουμε τις αδικίες αμέσως μετά την αποτροπή της χρεοκοπίας, ξεκινώντας από τα πιο αδύνατα κοινωνικά στρώματα.

Να δεσμευτούμε επίσης στον κόσμο μας, ότι μέσα από μια οργανωτική ανασυγκρότηση, η φωνή το κόμματος θα ακούγεται, ότι θα βρούμε ξανά την ιδεολογική μας ταυτότητα και την κοινωνική μας ευαισθησία, έννοιες που χαρακτήριζαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε όλη του τη διαδρομή.

Η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη για το μέλλον της χώρας. Θα κριθεί, αν στη νέα εξαιρετικά σημαντική περίοδο, επικρατήσουν οι δυνάμεις της αναγέννησης, της ανάπτυξης  και της προόδου, ώστε να ξεπεράσουμε με δημιουργικό τρόπο τις ολιγωρίες, τις καθυστερήσεις και τις στρεβλώσεις του παρελθόντος ή αν, ανακοπεί αυτή η πορεία από δυνάμεις λαϊκισμού, αναχρονισμού, δημαγωγίας, οπισθοδρόμησης και συντηρητικής  παλινόρθωσης.

Το καθήκον είναι μεγάλο και ιστορικό.
Δεν πρέπει να πάνε χαμένες οι θυσίες του Ελληνικού λαού. Σήμερα προέχει αυτή η αναγκαιότητα και δεν χωράνε ούτε δελφινομαχίες, ούτε κομματικές «πασαρέλες» αλλά ούτε και εμφυλιοπολεμικές  παραταξιακές  διαμάχες.

Ο Πρόεδρός μας άλλωστε έδειξε το δρόμο της επόμενης μέρας. Μιας μέρας που περνάει μέσα από τη σωτηρία της Ελλάδας αλλά και από ένα ενωμένο, αναγεννημένο και ανανεωμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Γιαυτό απαιτείται υπευθυνότητα και σοβαρότητα από όλους.

Για τη Ν.Ε. Ηρακλείου

Ο Γραμματέας

Μιχάλης Παπαδάκης


ΠΗΓΗ: cretalive.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: