Στην Αϊτινή παράδοση τα ζόμπι είναι νεκρανεστημένοι άνθρωποι χωρίς ψυχή και χωρίς συνείδηση. Άβουλα όντα που χρησιμοποιούνται σαν ρομπότ. Σκλάβοι του μάγου που τους έχει φυλακίσει μέσα στο ίδιο τους το σώμα, χρησιμοποιώντας μια πανάρχαιη και μυστική διαδικασία. Οι κοινωνιολόγοι λένε πως η παράδοση των ζόμπι είναι το κατάλοιπο της σκλαβιάς αιώνων, που συνεχίζεται με διαφορετικά πρόσωπα μέχρι σήμερα.
Το Χόλιγουντ λάτρεψε το θέμα κατασκευάζοντας πολυάριθμες ταινίες τρόμου με ζωντανούς - νεκρούς που σηκώνονται από τους τάφους. Όσο αστείο όμως κι αν φαίνεται το να πιστεύει κανείς στην ύπαρξη των ζόμπι, ο ποινικός κώδικας της Αϊτής δεν το αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο. Στο άρθρο 249 προβλέπεται ότι η διαδικασία μετατροπής κάποιου ανθρώπου σε ζόμπι θεωρείται φόνος εκ προθέσεως και τιμωρείται με πολυετή φυλάκιση.
Σύμφωνα με την παράδοση του βουντού η διαδικασία μετατροπής ενός ανθρώπου σε ζόμπι έχει ως εξής: Στο θύμα χορηγείται μια σκόνη τόσο τοξική που απορροφάται ακόμα και από το δέρμα. Το θύμα αρχίζει να μην νιώθει καλά, τα άκρα του παραλύουν και οι παλμοί της καρδιάς του επιβραδύνονται τόσο πολύ που δύσκολα μπορούν να ανιχνευτούν. Το θύμα φαίνεται σαν να έχει πεθάνει, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται σε κατάσταση νεκροφάνειας και τελικά θάβεται ζωντανό, καθώς λόγω της φτώχειας η διαδικασία της νεκροτομής σπάνια λαμβάνει χώρα στην Αϊτή. Μετά την κηδεία ο μάγος πρέπει να πάει όσο γίνεται πιο γρήγορα στον τάφο του θύματος του, τον παραβιάζει και ξυπνά το θύμα με μια άλλη σκόνη. Μόνο αυτός που παρασκεύασε το δηλητήριο μπορεί να φτιάξει και το σωστό αντίδοτο. Η ακριβής σύνθεσή του δεν είναι γνωστή. Όμως όταν το θύμα σηκωθεί από τον τάφο δεν θα είναι όπως ήταν πριν. Ο ζωντανός – νεκρός γίνεται σκλάβος του μάγου που τον ελέγχει με ένα μίγμα ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών και τον ταΐζει έναν ανάλατο πολτό.
Σύμφωνα με αναλύσεις που έκανε την δεκαετία του 80 ο εθνοβοτανολόγος του Χάρβαρντ Ουέιντ Ντέιβις, η σκόνη που χρησιμοποιείται για την μετατροπή ενός ανθρώπου σε ζόμπι βρέθηκε να εμπεριέχει μια σειρά τοξικών και ψυχοτρόπων συστατικών. Εκτός από ανθρώπινα οστά, η συνταγή συνήθως περιλαμβάνει, υπολείμματα φρύνων, φύλλα του παραισθησιογόνου φυτού ντατούρα, καθώς και μέρη από το ψάρι τετρόδους, που ζει στα νερά της Αϊτής. Τα εντόσθια αυτού του ψαριού περιέχουν ένα ισχυρότατο δηλητήριο που λέγεται τετραδοτοξίνη, και το οποίο προκαλεί παράλυση και θάνατο. Οι δηλητηριάσεις από τετραδοτοξίνη είναι συνηθισμένες στην Ιαπωνία, γύρω στις 200 κάθε χρόνο, όπου ο τετρόδους, τρώγεται ως ορεκτικό στην Γιαπωνέζικη κουζίνα. Πρόκειται για το Φούγκου, που μαγειρεύουν μονάχα μάγειροι που έχουν ειδική άδεια από το κράτος, οι οποίοι ξέρουν πως να καθαρίσουν το ψάρι από το δηλητήριο.
Η ιστορία ενός φερόμενου ως ζόμπι έγινε παγκοσμίως γνωστή κατά τη δεκαετία του '80. Πρόκεται για την ιστορία του Νάρκισσου Κλερβιούς που σύμφωνα με ιατρικές βεβαιώσεις πέθανε την άνοιξη του 1962 αλλά 18 χρόνια μετά εθεάθη να περιπλανιέται σε ένα κοντινό χωριό. Σύμφωνα με τις διηγήσεις του ήταν μαζί με άλλους σκλάβος σε ένα μάγο, που τους έβαζε να δουλεύουν στα χωράφια. Ο Νάρκισσος Κλερβιούς πέθανε "δεύτερη φορά"(;) πριν από λίγα χρόνια.
Πηγή: http://exandas.ert.gr/old/archive/aith/zombie.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου